De poort

Dit is de ingang van de directie en het personeel.

Ik heb een hele leuke stage achter de rug, de twee weken zijn voorbij gevlogen.

Ik heb een hele andere kijk op het beroep 'leerkracht L.O.' gekregen, in een positieve zin.

Om je werk met een gezin te combineren is dit de perfecte baan, veel vakantie en je hebt dezelfde les- werkuren als je kinderen.

Ik zal deze periode missen als ik terug achter de schoolbanken zit.

Dit is de sporthal waar ik mijn 2weken stage doorbreng. Ik volg mijn oud leerkracht juf Saskia Lens.
Mijn taak is het observeren en het mee begeleiden van haar L.O. lessen. Ik help met het materiaal opstellen, leerlingen helpen over toestellen te geraken, leerlingen van de kleuterklas leren zwemmen, spelletjes spelen...


De eerste week is voorbij gevlogen!

Stageplaats

De basisschool van het atheneum Keerbergen ligt vlakbij de heide (een beschermt natuurgebied in Keerbergen), in een bosrijke omgeving bevinden de gebouwen van het atheneum van Keerbergen zich met een basis-, midden- en atheneumafdeling. Net buiten de dorpskern maar goed omringd door rustige wegen is de school perfect bereikbaar voor alle vervoersmiddelen. De meeste leerlingen komen van Keerbergen zelf. Door de goede reputatie van het atheneum komen er steeds meer inschrijvingen van buitenaf.
Bereikbaarheid
Eigen schoolbus voor: Rotselaar, Heikant, Wakkerzeel, Tildonk, Wespelaar, Haacht en Keerbergen.
Voor Keerbergen, Schriek en Rijmenam stoppen de volgende bussen ook aan de bushalte van de school rekening houdend met de schooluren:
- 501 (Mechelen, Hofstade, Schiplaken, Hever, Boortmeerbeek, Wespelaar, Haacht, Keerbergen)
- 500 (Boortmeerbeek, Wespelaar, Tildonk, Herent, Wijgmaal, Rotselaar, Werchter, Tremelo, Keerbergen)
- 530 (Aarschot, Betekom, Baal, Tremelo, Keerbergen)
- 270 (Brussel, Kampenhout, Haacht, Keerbergen)
- 530 (Mechelen, Pasbrug, Bonheiden, Rijmenam, Keerbergen)
- 534 (Heist, Putte, Keerbergen)

Stageplaats weergeven op een grotere kaart

Stagedagboek

Ik doe mijn stage de komende twee weken in de basisschool van Keerbergen. Hier heb ik mijn jeugd doorgebracht en loop dan ook stage bij een oud leraar. Mijn opdracht is een L.O. leerkracht te volgen, ik moet met leerlingen van het 1^ste kleuterklasje tot leerlingen van het 6^de leerjaar werken. De school is heel milieu vriendelijk en hebben dat ook verschillende projecten lopen. Ze hebben namelijk voor elke klas een tuintje waar ze groenten planten, ook binnen in de gang is er een tuintje voorzien. Ze proberen ook de leerlingen creatief bezig te laten zijn, de gangen hangen dan ook vol met kunstwerkjes van de leerlingen zelf.

De Afrekening

“Wie bent u?” riep hij. “Wat wilt u van mij?”

Langzaam kwam de man dichterbij. Tom zou willen wegrennen maar hij wilt weten wie deze man is, waarom hij hem achter volgt en wat hij ermee te maken heeft.

Hij staat nog maar twee meter van Tom af en hij zet zijn kap af. Het is Bart! Zijn beste vriend! Bart heeft trainen in zijn ogen, maar Tom, die  hem al jaren kent ziet de haat in Bart zijn ogen maar al te goed. Toen wist Tom het, het onmogelijke waar hij voor vreesde was dan toch uitgekomen. Die ene keer, die ene fout die hij gemaakt had zou hem meteen fataal worden. Tom zet een paar stappen naar achter, hij raakt in paniek en struikelt. Bart zet zijn voet op Tom zijn buik. “Waarom? Je was mijn beste vriend! Je hebt mijn leven geruïneerd! Het kind is van jou!” schreeuwde Bart.  Tom’s gezicht werd helemaal bleek, hij rilde van angst. “Het spijt me, echt waar! Ik zou alles willen doen om dit ongedaan te maken maar dat gaat nu eenmaal niet. Alstublieft doe me geen pijn Bart, ik heb je nooit willen kwetsen! Dat weet je toch?” riep hij minstens even luid. Maar het was duidelijk dat dit Bart helemaal niks deed, zijn beslissing stond al lang vast voor hij naar hier kwam en hij was niet van plan om zich door Tom’s praatjes van gedachten te laten veranderen. Tom moest uit zijn leven verdwijnen, voorgoed. Zo ook het kind, dit zou hem alleen maar herinneren aan de fout die zijn vriendin en zijn beste vriend samen gemaakt hadden.

Het had nu wel lang genoeg geduurd, het moest snel gebeuren voor iemand hem gezien had. Hij bond Tom vast met touw, aan zijn voeten, handen en met een prop in z’n mond. Hij rolde hem het graf in. “Zo, terug vanwaar je vandaan komt en waar je thuis hoort” fluisterde Bart. Hij opende zijn lange jas en haalde er een geweer uit, het was een geweer dat geen geluid maakte zodat hij onopgemerkt van het kerkhof zou geraken. Hij keek Tom recht in de ogen. “Ik hoop dat je naar de hel gaat” mompelde Bart. En geen seconde later, zonder ‘knal’ hing het gezicht van Tom vol met bloed. Bart zakte door zijn knieën. Hij was 1 stap dichterbij, nog 1 te gaan…